ایرانگردی
باغ عفیف آباد، با مساحت ۱۲۷۰۰۰ متر مربع در خیابان عفیف آباد، عمارتی دارد که زمان ساختش به دوران زندیه و قاجاریه میرسد.
در وسط باغ خیابانی است که یک سر آن به حوض روبروی این عمارت و سر دیگرش به در باغ میرسد.
ورودی عمارت اصلی با چهار ستون گچ بری شده به سبک هخامنشی، طرحی متفاوت به آن داده است. هشت ستون نیز در دو بهار خواب دو طرف ساختمان به آن شکوه بیشتری بخشیده اند.
عمارت اتاق‌هایی برای خدمه و یک سالن بزرگ اعیانی با گچ‌بری‌ها و منبت‌کاری‌های تردستانه در مرکز خود دارد.
خود باغ نیز مملو از درختان کاج، سرو، چنارصنوبر، بید و عرعر و درختان میوه‌ی از جمله انار است.
داخل باغ، باغچه‌های کوچک و مجزا از هم به سبکی کاملا ایرانی دارد و این در امتزاج با معماری ترکیبی دوره‌های مختلف هخامنشی، ساسانی و زندیه، اصالت بالایی به این اثر ملی می‌دهد.
در واقع عفیف آباد یکی از قدیمی‌ترین باغ‌های برجای مانده این شهر است. این باغ را در سال 1284، میرزا علی محمد خان قوام الملک دوم در زمان شاه عباس بر ویرانه‌های باغی که از عهد صفویه مانده بود به عنوان گردشگاه و مقری برای خود و شاهان صفوی ساخت.
در دوره قجر، عفیفه خانم باغ را نوسازی و زیباسازی کرد. در دوره پهلوی، صاحبان باغ آن را به فرح، همسر شاه هدیه دادند و وی نیز این اثر را در یک مزایده به سال 1340 به ارتش داد.
تملک ارتش بر این اثر سبب شده فضای باغ با تاریخ ادوات نظامی ایرانی عجین شود و وجود موزه ارتش، ارابه تششیع پیکر رضا شاه پهلوی و توپ جنگی فتح علی شاه قاجار، روح ارتش را در کالبد این باغ زیبا دمیده است.
